Obserwatorzy

piątek, 6 grudnia 2013

Akcja remontowa



Oj, nie mam ci ja szczęścia do spodni… Albo od razu wyglądają jak znoszone, albo niszczą się w tempie zastraszającym…

Spodnie bling-bling /szyte w lutym/ przecierają się… Dresy domowe – zaglądają oczkami z krawędzi szwu…

Wiem, że nie tylko ja mam takie kłopoty. Ba, to dość powszechny problem. A że już dość dawno temu znalazłam sobie na niego sposób – to naprawiłam sobie obie pary gatek. Jeszcze trochę posłużą.

Spodnie, o zgrozo, wyglądają tak, jak na zdjęciu 1. Specjalnie wsunęłam do nogawki białą kartkę papieru, żeby przetarcie było bardziej widoczne.

zdj.1

Samo gęste przecerowanie materiału nic by nie dało, bo materiał zrobił się jak sitko i bardzo by się pościągał, gdybym go przeszyła. Trzeba coś podszyć pod spód. Coś niezbyt sztywnego, żeby nie uwierało. Najlepiej – żeby nie trzeba było tego czegoś obrzucać, bo szwy będą nieprzyjemnie tarły. I żeby dobrze przytrzymało materiał od spodu, powstrzymało go przed rozłażeniem się.

Wynalazłam – łatki do zaprasowywania. Właściwie – nie łatki, a solidnie powleczone klejem kawałki płótna dostępnego w różnych kolorach. Bawełna, przyjemna dla skóry. Niegruba – jak zwykłe płótno. Żeby się jeszcze nie strzępiła…

Nie strzępi się materiał ucięty pod skosem. To chyba każdy zauważył. Nie strzępi się, bo strzępienie to proces „uwalniania się” nitek nie przytrzymywanych wystarczająco przez inne nitki. Jeśli brzeg materiału jest ucięty pod skosem, to w zasadzie i osnowa, i wątek wciąż się przytrzymują., nie ma nitek luźnych, wyłażących z materiału.

No ale cięcie pod skosem  nie jest zawsze możliwe. No i nie jest ekonomiczne – spore kawałki trzeba odrzucić jako nieużyteczne.

Na pomoc wyruszą- nożyczki tnące w ząbki. Jeśli kroimy nimi wzdłuż nitek – to tak naprawdę linia cięcia jest zawsze pod skosem ;-) Samego cięcia – nie brzeg uciętego materiału. Brzeg przebiega prosto, ale wycięte na nim ząbki tworzą nic innego jak cięcie pod
skosem raz w jedną, raz w drugą stronę. To dlatego nożyczki te są tak przydatne podczas krawieckich zajęć. Zamiast obrzucać brzegi, które mogłyby się strzępić, a nie są zbytnio narażone na uszkodzenie – jak te ukryte po lewej stronie , a przykryte podszewką – wystarczy je przyciąć ząbkowanymi nożyczkami. Ma to też inną zaletę – podczas prasowania zdarza się, że obrzucone owerlokiem czy zygzakiem /więc mocno pogrubione/ brzegi dodatków na szwy
odciskają się na prawej stronie. Dodatki przycięte ząbkowanymi nożyczkami nie mają tego dodatkowego pogrubienia – to sam materiał i nic więcej.

Wycinam łatkę z powleczonego klejem płótna  - łatkę akuratnej wielkości. Troszkę większą niż rejon uszkodzenia. Przyprasowuję ją do lewej strony spodni – trzyma się świetnie, nie trzeba nic przypinać szpilkami ani fastrygować. Obszywam jej kontury prostym ściegiem. /zdj.2/


zdj.2


Potem – szerokim ściegiem zygzakowym wypełniam obrys łatki. Nie za gęsto, nie za rzadko. Na tyle gęsto, żeby w trakcie noszenia tarcie napotykało nitki maszynowe, poliestrowe, które przecierać się nie będą, a nie przenosiło się na nieodporny materiał spodni. 

 zdj.3


Po prawej stronie /zdj.4/ jest to trochę widoczne – w końcu to naprawa, cudów nie ma.


 zdj.4


Ale za to z pewnej odległości /zdj.5/ robi się prawie niewidoczne. Szczególnie dobrze ta metoda się sprawdza na materiałach o skośnym splocie, zwłaszcza jeansach – skośne nitki cerowania gubią się w skośnych nitkach materiału.


zdj.5



Teraz zabrałam się za dresy …



zdj.6



Najchętniej naprawiłoby się to pogłębiając szew, przeszywając nową linie szwu, tak żeby uszkodzenie znalazło się w strefie zapasów na szwy. Ale – jest jedno „ale”. Nogawka spodni stanie się wtedy węższa, więc bardziej niż poprzednio narażona na przeciążenia materiału, naciąganie, przecieranie i pękanie...

Sprawę załatwię podobnie, jak zrobiłam to z poprzednimi spodniami. Nie mogę jednak użyć łatki płóciennej, bo unieruchomię dzianinę, która przecież powinna się rozciągać. Raz, że spodnie będą mniej wygodne, dwa – że na miejscu styku „sztywne – rozciągliwe” będą bardzo podatne na nowe uszkodzenia.

Naprasowałam paseczek rozciągliwego wkładu – sztywnika. Znów ciętego nożyczkami w ząbki. Sztywnik nie jest tak elastyczny, jak spodnie, ale za to bardziej niż płótno. No i jest od płótna delikatniejszy. /zdj.7/


zdj.7



Powtórzyłam manewry z cerowaniem ściegiem zygzakowym – jak na spodnie domowe wynik
końcowy zupełnie mnie zadowala. /zdj.8/. Gdybym spodni nie „podratowała” – długo by już nie posłużyły… A tu zima idzie…


zdj.8



Dodam jeszcze, że płótno z klejem, bo chyba tak należałoby je nazywać, jest przydatne nie tylko w takich sytuacjach. Można z niego wycinać łatki do naszycia na prawej stronie uszkodzonych ciuszków /zwłaszcza dziecięcych/, także tworzyć własne aplikacje. Przez to, że nie jest grube – nawet kilka warstw nałożonych na siebie nie ma jakiejś kosmicznej grubości. Nie strzępi się w trakcie pracy, bo klej nałożony jest naprawdę rzetelnie, a przed obszyciem brzegów i naszyciem gotowej aplikacji można ją naprasować na materiał i w ten sposób darować sobie użycie szpilek, które potrafią - zwłaszcza przy bardziej skomplikowanych kształtach aplikacji i w trakcie mocowania jej w trudniej dostępnych miejscach – nieźle dać popalić…

W przygotowaniu programu udział wzięły:








17 komentarzy:

  1. oj jak ja nie znoszę jak w dzianinie takie dziurki na szwach się robią! jej , raz to się poryczałam nad sukienką bo taka fajna, tak się cieszyłam że ją uszyłam , a po praniu takie dziurska :( ale w mnie sprawę rozwiązała inna igła na szczęście. A łatki o których piszesz świetne, musze kupić bo jednak wojtek i przedszkole to dziura na kolanach konieczna :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To nie była wina igły ;-) Spodnie są "kupne" i mają już parę lat. Po prostu - uda mam za grube :-) No i po jakimś czasie wszystko się przeciera... Chociaż - wiem, że są i szczupłe osoby, które mają ten sam problem. Czyli - to kwestia budowy. Jednym uda się stykają, innym - nie. A skoro sie stykają... Ech...

      Usuń
    2. Oj dzieje się dzieje, jak nie dziury to przeprowadzki :) Dzięki za instruktarz, spróbuję z aplikacjami. Powodzenia w tym szalonym czasie grudniowym :)

      Usuń
  2. Fajny pomysł. Ja łatam takie dziurki ściegiem do cerowania, ale wtedy nitka musi być idealnie dobrana:)
    Jak napisałaś...Ech... więc łatajmy

    OdpowiedzUsuń
  3. zgrabnie sobie z tymi przetarciami poradziłaś, zapamiętam i kiedyś wykorzystam :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Zainspirowałaś mnie, żeby ruszyć tyłek i załatać moje ukochane spodnie dresowe. Leżą w szafie czekając na to, że kupię dresówki i z nich zrobię wykrój. W tej sytuacji chyba przedłużę ich żywot!

    OdpowiedzUsuń
  5. Czeremcho, ja tak trochę nie na temat notki, ale widzę, przeglądając Twój blog, że masz większe doświadczenie ode mnie i obycie ze sprzętem krawieckim. Trafiłam tu szukając informacji na temat overlocków i coverlocków. I nie mogę dojść do najaważniejszego - czy żeby zszyć na przykład leginsy i nie bać się, że szwy potrzaskają, starczy overlock 4-nitkowy? Szyję od lat, również z dzianin, no i te dzianiny w dużej mierze szyję ręcznie, mniejsza zatem z tym, czy taka maszyna miała ścieg drabinkowy, bo w podszywaniu ręcznym doszłam do perfekcji. Ale muszę miec mocne i elastyczne szwy łączące. To jak? Podpowiesz coś? Będę wdzięczna. :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ba, starczy nawet zwykła maszyna do szycia, koniecznym warunkiem jest jednak igła do dzianin. I ścieg zygzakowy. To minimum. Kiedyś miałam tylko Łucznika - Singera, który miał ściegi elastyczne, jednak niemiłosiernie rozciągał dzianinę i szew wyglądał jak falbanka. A że córki moje były wtedy dzieciakami noszącymi legginsy - nazszywałam się szwów w kroku, że ho ho! Ustawiałam maszynę na wąski zygzak o średniej długości - i jeśli szew przeszyłam dwukrotnie - nie było mowy o pękaniu szwów. Maszyny, które mają lepiej dopracowany system ściegów elastycznych wystarczy ustawić na taki ścieg. Całkiem podstawowy, wzmocniony zygzak. Można też popróbować zszywanie ściegiem owerlokowym. Dopiero następnym etapem byłoby zszywanie owerlokiem 4-nitkowym, ale w moim przekonaniu dla samego zszywania dzianin kupowanie owerloka nie ma sensu. Co do drabinki - to żaden ścieg ręczny nie da takiej elastyczności... Przy jednoczesnym zupełnym zakryciu obszywanej krawędzi ściegiem obrzucającym. Wczoraj wszywałam pasek dzianiny bawełnianej do grubej czapki zimowej z dzianiny ściągaczowej - i muszę powiedzieć, że efekt przerósł moje oczekiwania. Mimo że czapki nie rozciągałam przy szyciu - to szwy są kompletnie niewyczuwalne, a pasek bawełny jest dokładnie obrzucony. Ani inną maszyną, ani ręcznie nie byłabym w stanie osiągnąć takiego efektu...

      Ania

      Usuń
    2. Aniu, dziękuję za szybką odpowiedź. Już wiem, co chciałam wiedzieć. Teraz tylko zdecydować się na konkretny model.
      Aczkolwiek rozciągliwości i jakości moich ręcznych podszyć będę bronić jak niepodległości. ;>

      Usuń
  6. Bardzo przydatny post dla ratowania rzeczy, a przecież mogą jeszcze posłużyć nie koniecznie na wielkie wyjście :)

    OdpowiedzUsuń
  7. Jak zawsze wiele można się z Twojego bloga dowiedzieć. I za to dziękuje, bo i wielokrotnie mnie się przydaje. Zdrowych i spokojny świąt oraz cudownych prezentów od mikołaja!!!!

    OdpowiedzUsuń
  8. dziekuje dziekuje za bardzo praktyczne porady, Szczesliwego Nowego Roku i spelnienia marzen odemnie i oczywiscie buziaczki

    OdpowiedzUsuń
  9. cenne informacje, na pewno się przydadzą w przyszlości. Niestety przecieranie się spodni to moja zmora... :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Dużo ciekawych i bardzo cennych i przydatnych informacji :) Zapraszam do siebie :)

    OdpowiedzUsuń
  11. zawsze naszywalam łatki zwykle w sumie nigdy nie wiedziałam ze sa latki na klej teraz mi twój post dal to do uświadomienia . gdzie takie cos można kupic ?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W moim sklepie na przykład :-)

      http://u-czeremchy.pl/pl/c/latki-do-naprasowywania/84

      Ania

      Usuń